پروبیوتیک و پری بیوتیک را بشناسید
در بین محصولات لبنی با برندهای مختلف، احتمالا همه ما فرآوردههای پروبیوتیک، پریبیوتیک و سیمبیوتیک را در قفسههای فروشگاهها دیدهایم.
غذاهای پروبیوتیک: پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم های (باکتری و مخمر) زنده و فعالی هستند کـه با استقرار در بخش های مختلف بدن (اساسا روده؛) به تعداد مناسب، با تولید اسید و ترکیبات ضد میکروبی، سبب ایجاد تـوازن بین جمعیت میکروب های سـودمند و مضر شده و خـواص سلامت بخـش خود را بر انسان اعمال میکنند.
پروبیوتیک ها دارای اثرات ضد سرطانی، تقویت سیستم ایمنی، بهبود عملکرد روده، کاهش سطح کلسترول خون و مهار باکتریهای مضر سیستم گوارشی هستند. مصرف این فرآوردهها در افراد دارای اختلال «عدم تحمل لاکتوز» توصیه میشود. در این افراد آنزیم تجزیه کننده لاکتوز شیر (قند شیر) وجود ندارد. پروبیوتیکها لاکتوز را به اسید لاکتیک تبدیل و مصرف این فرآورده را برای این افراد امکان پذیر میکنند. همچنین محصولات پروبیوتیکی حاوی مقادیر قابلتوجهی املاح و ویتامین های خانواده«بی» هستند.
غذاهای پری بیوتیک: پری بیوتیک اجزای غذایی غیرقابل هضمی هستند که سلامت فرد را با تحریک رشد یا فعالیت یک یا چند گونه باکتریایی مفید موجود در روده بزرگ به صورت مفیدی تحت تاثیر قرار میدهند. به زبان ساده تر، پری بیوتیک غذای باکتریهای پروبیوتیک است. باکتریهای مفید نظیر پروبیوتیک ها با مصرف این مواد زنده مانده و جمعیت میکروبی روده را تحت تاثیر قرار میدهند و سبب مرگ باکتریهای بیماریزا و مضر میشوند.
جالب است بدانید سیر، پیاز، سیب زمینی ترشی، کاسنی و تره فرنگی حاوی بیشترین مقدار ترکیبات پری بیوتیک به صورت طبیعی در خود هستند. غذاهای پری بیوتیکی با افزودن این ترکیبات به فرمول مواد غذایی نظیر ماست یا پنیر تهیه میشود. این غذاها ابتلا به سرطانهای روده بزرگ و نیز اسهال و یبوست را به میزان زیادی کاهش میدهد.
غذاهای سیمبیوتیک: به غذاهایی گفته میشود که به طور همزمان حاوی باکتریهای پروبیوتیک و فیبرهای پری بیوتیک هستند و به زنده ماندن باکتریهای مفید در ماده غذایی و نیز در حین عبور غذا از دستگاه گوارش کمک میکنند.