دکتر مینایی، عضو هیات علمی دانشکده علوم و فناوری‌های زیستی دانشگاه شهید بهشتی اظهار کرد: تعیین ساکارز در عسل یکی از مهمترین شاخص‌هایی است که در عسل سنجش می شود و توسط آن اصالت عسل مشخص می شود. همواره در بین تولیدکنندگان و صادرکنندگان عسل جای خالی یک روش صحیح اندازه گیری ساکارز عسل که قابل اطمینان باشد خالی بوده است.

وی افزود: محققان دانشگاه شهید بهشتی با درک این مشکل، در حدود سه سال بر روی روش جایگزین تحقیق کردند و در نهایت موفق به ارایه روش اندازه گیری ساکارز عسل با استفاده از آنزیم شدند. در این روش به طور کمی و دقیق مقدار ساکارز در عسل مشخص می شود. این روش برای اولین بار در دنیا برای سنجش ساکارز عسل ارائه می شود.

وی با اشاره به اهمیت کنترل کیفی عسل بیان کرد: عسل به عنوان یک محصول با ارزش طبیعی در دنیا شناخته می‌شود و براین اساس سرمایه گذاری‌های گسترده ای در راستای پرورش زنبور عسل و کندوداری صورت گرفته است. متاسفانه در این محصول با ارزش، تقلب های گسترده‌ای مشاهده می شود که لزوم ارزیابی‌های دقیق علمی را جهت کنترل کیفی آن ضروری می‌کند.

دکتر مینایی، با اشاره به ویژگی‌های سنجش ساکارز ابداعی محققان دانشگاه شهید بهشتی اذعان کرد: اندازه گیری مقدار ساکارز به روش آنزیمی، یک روش کاملا دقیق است که مختص این آزمایشگاه بوده و در هیچ آزمایشگاه دیگری انجام نمی‌شود. این روش از سنجش توسط هیدرولیز اسیدی ساکارز که در بسیاری از آزمایشگاه ها انجام می‌گیرد بسیار دقیق‌تر و ساده‌تر است.

وی در پایان یاد آور شد: مقدار ساکارز در عسل مرغوب معمولا کمتر از ۵ درصد است. البته مقدار ساکارز بستگی به نوع محل و گیاهی دارد که زنبور از آن تغذیه کرده است. مثلا عسل کُنار درصد بالای ساکارز (بیش از ۵ درصد) و عسل وحشی درصد پایینی از ساکارز دارد ( کمتر از ۱ درصد). از طرفی درصد ساکارز می‌تواند نشان دهنده آن باشد که آیا زنبور از شهد تغذیه کرده است یا از شکر که این خود شاخصی برای تقلبی یا غیر تقلبی بودن عسل است.


دکتر مینایی خاطرنشان کرد: در این آزمایشگاه مقدار ساکارز عسل به روش آنزیمی اندازه گیری می‌شود که بسیار دقیق‌تر از روش هیدرولیز اسید است. این تکنیک توسط محققان دانشگاه شهید بهشتی آموزش داده می شود، علاقمندان برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند با شماره های ۲۹۹۰۵۹۱۶ و ۲۹۹۰۵۹۲۷ تماس بگیرند.