کارخانه قند آبکوه به‌عنوان سومین کارخانه قند ایران با کمک مهندسانی از کشور چک‌اسلواکی در زمینی به مساحت حدود ۲۸‌هکتار در اراضی آبکوه مشهد ساخته شد. جرقه ساخت آن هم وقتی زده شد که به‌همت محمدولی‌اسدی تست کاشت بذر چغندر قند در زمین‌های آستان‌قدس‌رضوی در مشهد رضایت‌بخش و حتی شگفت‌انگیز اعلام شد.

پیش از افتتاح کارخانه، ملاکان تعهد کرده بودند ۱۸ هزار خروار چغندر تحویل کارخانه بدهند، اما آن‌قدر کشت خوب بود که ۳۵ هزار خروار تحویل دادند؛ چنان که گزارش شده است شعاع چغندرکاری کارخانه قند آبکوه در سال‌های اول بیش از ۱۳۰‌کیلومتر و اکثرا در محدوده شمالی کارخانه بود؛ یعنی آن‌قدر اوضاع رضایت‌بخش بود که الگوی کشت در اراضی کشاورزی اطراف کارخانه تغییر کرد.

این وضع خوب تولید، اما دردسر‌هایی را هم برای مسئولان در همان ماه اول فعالیت این کارخانه نو‌پا به بار آورد. مکاتبات اداری آذرماه‌۱۳۱۵ نشان می‏‌دهد مدیران برای تهیه دیگر‌مواد مورد‌نیاز مثل تولید کاغذ سفید قندپیچی و کربنات دوسود دچار مشکل شده بودند؛ مشکلی که البته شواهد امر نشان از رفع آن می‏‌دهد؛ زیرا ظرفیت تولید به سرعت افزایش یافت و کارخانه‌ای که با ظرفیت اسمی ۳۵۰ تن در ۲۴ ساعت آغا به‌کار کرده بود تا سه سال بعد ظرفیتش را به ۶۵۰‌تن رساند.

تولید کننده قند، شکر، ملاس، تفاله خشک